สำหรับคนส่วนใหญ่ ภาพลามกอนาจารหมายถึงการแอบดู การเปลื้องผ้า และการมีเพศสัมพันธ์ สำหรับพวกอนุรักษ์นิยม หมายถึงวิดีโอฮาร์ดคอร์ รายการเคเบิลสำหรับผู้ใหญ่ รวมถึงสื่อและความช่วยเหลือทางเพศ พวกเสรีนิยมบางกลุ่มยังรวมถึงโทรทัศน์ระดับไพร์มและภาพยนตร์ช่วงไพรม์ไทม์ด้วย ยังมีอีกหลายคนสับสนระหว่างภาพลามกอนาจารกับความรุนแรง การกล่าวอ้างเหล่านี้เป็นเท็จเป็นส่วนใหญ่ และหลักฐานมีน้อย อย่างไรก็ตาม การเป็นตัวแทนทางเพศส่วนใหญ่ไม่เกี่ยวข้องกับความรุนแรง
อุตสาหกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของการหยุดชะงักทางเทคโนโลยีและสังคมที่เกิดขึ้นในทุกภาคส่วนของสังคม เนื่องจากอินเทอร์เน็ตทำให้การผลิตเนื้อหาง่ายขึ้น เนื้อหาสำหรับมือสมัครเล่นจึงกลายเป็นที่นิยม ผู้คนให้ความสนใจในความถูกต้องมากกว่าคุณภาพระดับมืออาชีพ แม้ว่าคุณสมบัติเหล่านี้จะดีเยี่ยมสำหรับผู้บริโภค แต่ก็ทำให้อุตสาหกรรมภาพอนาจารเติบโตขึ้นเป็นอุตสาหกรรมที่มีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ ก่อนหน้านี้ แบรนด์ที่มีเสน่ห์ดึงดูดผลกำไร แต่วันนี้ ผู้คนหลายล้านยอมทนกับมัน
อินเทอร์เน็ตทำให้การสร้างและแบ่งปันเนื้อหาทำได้ง่ายขึ้น บริษัทต่างๆ เช่น MindGeek และ Amazon กำลังสร้างเว็บไซต์ที่ปรับเปลี่ยนในแบบของคุณตามประวัติการค้นหาและข้อมูลประชากรของผู้ใช้ ตลอดจนช่วงเวลาของวัน อุตสาหกรรมสื่อลามกอาจดูเหมือนเป็นโครงการที่น่าหัวเราะ แต่เป็นปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคมที่สำคัญ ไม่ว่าผู้คนจะรักอุตสาหกรรมมากแค่ไหน สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าบริษัทเหล่านี้กำลังหล่อหลอมนิสัยของผู้ใช้
อุตสาหกรรมภาพอนาจารเป็นการต่อสู้อย่างต่อเนื่องระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค นับตั้งแต่มีการสั่งซื้อทางไปรษณีย์และร้านหนังสือสำหรับผู้ใหญ่ การเข้าถึงภาพลามกอนาจารก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่การดาวน์โหลดภาพลามกอนาจารอาจใช้เวลาหลายชั่วโมง และผู้บริโภคต้องรอนานหลายชั่วโมงจึงจะดูไม่ได้ แต่บรอดแบนด์ช่วยแก้ปัญหาได้ จากการศึกษาของ Nielsen/NetRatings ภาพลามกอนาจารทางอินเทอร์เน็ตเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักที่ทำให้มีการเจาะระบบบรอดแบนด์อย่างแพร่หลายในยุโรป
การวิจัยเกี่ยวกับภาพลามกอนาจารได้กลายเป็นอุตสาหกรรมระหว่างประเทศที่เฟื่องฟูด้วยสื่อที่หลากหลาย เป็นอุตสาหกรรมระหว่างประเทศที่เฟื่องฟู แม้ว่าคำว่า "ภาพลามกอนาจาร" จะเป็นการเรียกชื่อผิดก็ตาม คำนี้ใช้เรียกชื่อผิด และมักใช้เป็นคำพ้องความหมายสำหรับ "เรื่องเพศ" คำจำกัดความมักคลุมเครือและคลุมเครือ สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่างานลามกอนาจารอาจถูกจัดอยู่ในหมวดหมู่ที่คล้ายกับงานอื่น
มีหลายวิธีในการกำหนดภาพลามกอนาจาร วิธีหนึ่งคือการใช้คำศัพท์ทางจริยธรรม ภาพลามกอนาจารบางอย่างมีจริยธรรม หมายความว่าไม่มีการแสวงประโยชน์ นอกจากการผิดกฎหมายแล้ว ภาพอนาจารยังถูกใช้เป็นเครื่องมือในการเคลื่อนไหวทางสังคมและการเมืองอีกด้วย จุดประสงค์ของอุตสาหกรรมนี้คือการขายผลิตภัณฑ์ทางเพศ แต่บางไซต์ไม่ได้รับอนุญาตให้จำหน่าย มีหลายวิธีในการดูสื่อลามก
แม้ว่าจะมีภาพลามกอนาจารหลายประเภท แต่ที่พบบ่อยที่สุดคือ "เซ็กส์" คำว่า "ลามกอนาจาร" หมายถึงหมวดหมู่ของวัสดุและเนื้อหา เป็นคำที่คลุมเครือซึ่งใช้เพื่ออธิบายเนื้อหาลามกอนาจาร ในบริบทนี้ เป็นการดีที่สุดที่จะนิยามภาพลามกอนาจารในแง่ของเนื้อหามากกว่าเจตนา ควรถือว่าเป็นภาพลามกอนาจาร เว้นแต่จะผิดกฎหมายเพื่อจุดประสงค์ในการแสดงออกทางศาสนา
พวกเสรีนิยมมักต่อต้านภาพลามกอนาจารเพราะเป็นรูปแบบการแสดงออกที่แสวงประโยชน์ พวกเขาบอกว่ามันสนับสนุนให้ผู้หญิงกลายเป็น "วัตถุทางเพศ" แต่พวกเขาเชื่อว่าภาพอนาจารนั้น "มีความชัดเจนทางเพศ" และไม่ใช่สิทธิมนุษยชน แต่พวกเขายังอ้างว่าภาพลามกอนาจารเป็น "เรื่องเพศ" และเป็นวิธีการทำเงินที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่มันไม่ใช่และไม่ใช่ แล้วมีพวกอนุรักษ์นิยม
ปัญหาภาพอนาจารมีมาช้านานแล้ว ครั้งหนึ่งเคยเป็นสื่อที่ไม่เปิดเผยตัว ไม่มีการควบคุม และมีราคาแพง จนกระทั่งเมื่อเร็วๆ นี้ มีกฎหมายการเซ็นเซอร์ไม่กี่ฉบับ แต่พวกเขาอนุญาตให้บางคนสร้างวิดีโอลามกอนาจารของตนเอง ซึ่งนำไปสู่วัฒนธรรมของภาพลามกอนาจาร ในช่วงเวลานี้ ผู้คนจำนวนมากขึ้นเต็มใจที่จะสร้างภาพลามกอนาจารของตนเอง อินเทอร์เน็ตทำให้ทุกคนสามารถเป็นดาราหนังโป๊หีได้
ภาพลามกอนาจารในยุคแรกมีการผลิตในยุโรป ส่วนใหญ่เขียนโดยศิลปินและคนเซ็กซี่ งานเหล่านี้มักมีอารมณ์ขันหรือโรแมนติก งานเหล่านี้บางส่วนถูกเขียนขึ้นในรูปแบบของศิลปะวรรณกรรม หลายคนได้รับการตีพิมพ์ต้อ คำว่า "ลามกอนาจาร" เป็นคำที่ถกเถียงกัน วิดีโอเซ็กซี่สามารถดูเป็นคำแถลงทางการเมืองหรือสามารถใช้เป็นการแสดงออกทางศิลปะได้